هوش مصنوعی: شاعر از دست دادن عقل و پیری خود را توصیف می‌کند و به عمری که در غرور و سودا گذرانده، افسوس می‌خورد. امروز خود را مانند کفکی بی‌سر می‌بیند که هیچ ارزشی ندارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی درباره پیری و گذر زمان است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به درک ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۴۱

شد عقل ز دست و سخت مضطر افتاد
تا موی چو سیم و روی چون زر افتاد

عمری که ز سر غرور سودا پختم
امروز مرا چو کفک با سر افتاد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.