هوش مصنوعی:
شاعر از بی‌فایده بودن و فرسودگی خود و دیگران ابراز تاسف می‌کند و احساس می‌کند که از زندگی لذت نبرده و بی‌ثمر بوده‌است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد یا باعث ایجاد پریشانی عاطفی شود.
شمارهٔ ۴۵
افسوس که بی فایده فرسوده شدیم
وز آسِ سپهرِ سرنگون سوده شدیم
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم
نابوده دمی بکام، نابوده شدیم
وز آسِ سپهرِ سرنگون سوده شدیم
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم
نابوده دمی بکام، نابوده شدیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
