دردا که ز خواب بس دل غافل ما
تا موی سپید شد سیه شد دل ما

دردا و دریغا که به جز درد و دریغ
حاصل نامد ز عمر بیحاصل ما

«عطار نیشابوری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir