هوش مصنوعی:
شاعر از درد عشق و ظلمی که معشوق با زلف پریشانش بر دل او روا داشته، شکایت می‌کند. او اشاره می‌کند که اگر زلف معشوق حال پریشانی داشت، از نظم و ترتیب دندان‌های معشوق الهام گرفته است.
رده سنی:
16+
متن یک شعر عاشقانه کلاسیک است که درک کامل آن نیاز به آشنایی با اصطلاحات و استعارات شعری دارد. همچنین، محتوای عاشقانه آن برای کودکان کم‌سن مناسب نیست.
شمارهٔ ۶
بنگر که دلم چه گونه مظلوم نمود
گر زلف تو در وجود معدوم نمود
گر زلف ترا حال پریشانی داشت
از رستهٔ دندان تو منظوم نمود
گر زلف تو در وجود معدوم نمود
گر زلف ترا حال پریشانی داشت
از رستهٔ دندان تو منظوم نمود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
