هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عشق و اشتیاق به شمس تبریزی سخن می‌گوید. شاعر از آتش عشق و بی‌قراری ناشی از آن می‌گوید و مخاطب را به تلاش و حرکت در مسیر عشق دعوت می‌کند. همچنین، به اهمیت دوری از تنبلی و پیوستن به قافله عشق اشاره می‌کند. در پایان، شاعر از بزرگی شمس تبریزی و تأثیر او بر وجودها سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۹۵۶
زِ جانْ سوخته‌ام خَلْق را حَذار کنید
که اَللّهْ اَللّهْ زاتشْ رُخانْ فِرار کنید
که آتشِ رُخِشانْ خاصیَت چُنین دارد
که هر قَرار که دارید بی‌قَرار کنید
دلی که کاهِل گردد نِداش می‌آید
که زنده است سُلَیمانِ عشق کار کنید
مَباش کاهِل کین قافله رَوانه شُده‌ست
زِ قافله بِمَمانید و زود بار کنید
چهارپایِ طَبایِع نَکوبَد این رَهْ را
به تَرکِ خاک و هواها و آب و نار کنید
غَنی‌ست چَشمِ من از سُرمه سپاهانی
زِ خاکِ تبریز او را مَگَر نِثار کنید
بُزرگی از شَهِ ارواحْ شَمسِ تبریزی‌ست
وجودها پِیِ این کِبْریا صِغار کنید
که اَللّهْ اَللّهْ زاتشْ رُخانْ فِرار کنید
که آتشِ رُخِشانْ خاصیَت چُنین دارد
که هر قَرار که دارید بی‌قَرار کنید
دلی که کاهِل گردد نِداش می‌آید
که زنده است سُلَیمانِ عشق کار کنید
مَباش کاهِل کین قافله رَوانه شُده‌ست
زِ قافله بِمَمانید و زود بار کنید
چهارپایِ طَبایِع نَکوبَد این رَهْ را
به تَرکِ خاک و هواها و آب و نار کنید
غَنی‌ست چَشمِ من از سُرمه سپاهانی
زِ خاکِ تبریز او را مَگَر نِثار کنید
بُزرگی از شَهِ ارواحْ شَمسِ تبریزی‌ست
وجودها پِیِ این کِبْریا صِغار کنید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۵۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
