هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و درد فراق سخن می‌گوید و خود را مانند شمعی می‌داند که در آتش عشق می‌سوزد. او با زاری و طمع به عشق ادامه می‌دهد، اما همچنان در رنج است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی مانند عشق و فراق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد یا نیاز به بلوغ عاطفی داشته باشد.

شمارهٔ ۴۷

پیوسته ز عشق جان و تن میسوزم
در درد فراق خویشتن میسوزم

من خام طمع به صد هزاران زاری
چون شمع میان پیرهن میسوزم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.