هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از بیداری و تلاش برای پیشرفت سخن می‌گوید. شاعر از خداوند طلب بخشش و اصلاح حال خود را می‌کند و به خوانندگان توصیه می‌کند که از غفلت بیدار شوند و به سمت اجتهاد و تلاش حرکت کنند. همچنین، شاعر به ستایش از شخصی خاص می‌پردازد و برای او آرزوی موفقیت و سعادت می‌کند. در پایان، شاعر برای کسانی که از این بیداری و تلاش دوری می‌کنند، آرزوی بدبختی و ناکامی می‌کند.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم اخلاقی و مذهبی است که برای درک و تحلیل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آگاهی دارد. همچنین، استفاده از زبان شعری و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای کودکان زیر 12 سال دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۰۰۹
طارَتِ الکُتبُ الکِرامُ مِن کِرام یا عِباد
ایقِظُوا مِن غفله ثُم انشُرُوا لِلاِجتِهاد
جاءَ نا میزانُنا کَی نَختَبر اَوزانَنا
رَبَّنا اصلِح شَانَنا اَوجُد به عَفوٍ یا جَواد
اِضحَکُوا بَعدَ البُکاءِ نعُمَ هذا المُشتَکی
قد خَرَجتُم مِن حِجابٍ و انتَبَهتُم مِن رُقاد
پارسی گوییم شاها آگهی خود از فُواد
ماهِ تو تابنده باد و دولَتَت پاینده باد
هر مَلولی که تو را دید و خوش و تازه نَشُد
آبِ و نانَش تیره باد و آتشَش بادا رَماد
خوابناکی که صَباحَت دید وز جا بَرنَجَست
چَشمِ بَختَش خُفته بادا تا اِلی یومِ المَعاد
ایقِظُوا مِن غفله ثُم انشُرُوا لِلاِجتِهاد
جاءَ نا میزانُنا کَی نَختَبر اَوزانَنا
رَبَّنا اصلِح شَانَنا اَوجُد به عَفوٍ یا جَواد
اِضحَکُوا بَعدَ البُکاءِ نعُمَ هذا المُشتَکی
قد خَرَجتُم مِن حِجابٍ و انتَبَهتُم مِن رُقاد
پارسی گوییم شاها آگهی خود از فُواد
ماهِ تو تابنده باد و دولَتَت پاینده باد
هر مَلولی که تو را دید و خوش و تازه نَشُد
آبِ و نانَش تیره باد و آتشَش بادا رَماد
خوابناکی که صَباحَت دید وز جا بَرنَجَست
چَشمِ بَختَش خُفته بادا تا اِلی یومِ المَعاد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۰۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
