هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به بیان حالات عاشقانه و عرفانی می‌پردازد. شاعر از عشق، طلب، و تأثیرات آن بر روح و روان سخن می‌گوید. همچنین، از مفاهیمی مانند صلح، جنگ، و سفر معنوی نیز یاد می‌کند. شاعر از ندامت و درد عشق نیز سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که عشق می‌تواند انسان را به سمت کمال و پختگی سوق دهد.
رده سنی:
18+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند ندامت و درد عشق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
غزل شمارهٔ ۱۰۳۶
ای رَخْت فکَنْده تو بر اومید و حَذَر بر
آخِر نَظَری کُن به نَظَربَخشْ فِکَر بر
ای طالِب و ای عاشق بِنْگَر به طَلَب بَخش
بِنْگَر به مُوثِّر تو چه چَفْسی به اَثَر بر؟
او می‌کَشَدَت جانِبِ صُلح و طَرَفِ جنگ
گَهْ صُحبتِ یاران و گَهی اوجِ سَفَر بر
در تو نِگَران او و تو را چَشمْ چپ و راست
او با تو سُخَن گوی و تو را گوشْ سَمَر بر
او می‌زَنَد این سیخ و هُشِ گاوْ سویِ یوغ
عیسی‌ست رَفیق و هُشِ خَربَنده به خَر بر
هر گاو و خَریْ سیخ خورَد بر کَفَل و پُشت
تو سیخِ نِدامَت خوری بر سینه و بر بر
زان سیخْ کَبابِ دلِ تو گَر نشُد آگَهْ
پُخته کُنَدَت مَطْبَخی‌اَش نارِ سَقَر بر
گَهْ کاسه گرفتی که حَلیماب و زَفَر کو؟
گَهْ چَنگ گرفتی تو به تَقریعِ زُفَر بر
زَافْشارِشِ مرگ آن رُخِ تو گردد چون زَر
زَر بازدَهیّ و بِنَهی سَر به حَجَر بر
بَس چند کُنی عشوه تو در مَحفِلِ کوران
بَس چند زنی نَعْره تو بر مَسْمَعِ کَر بر
آخِر نَظَری کُن به نَظَربَخشْ فِکَر بر
ای طالِب و ای عاشق بِنْگَر به طَلَب بَخش
بِنْگَر به مُوثِّر تو چه چَفْسی به اَثَر بر؟
او می‌کَشَدَت جانِبِ صُلح و طَرَفِ جنگ
گَهْ صُحبتِ یاران و گَهی اوجِ سَفَر بر
در تو نِگَران او و تو را چَشمْ چپ و راست
او با تو سُخَن گوی و تو را گوشْ سَمَر بر
او می‌زَنَد این سیخ و هُشِ گاوْ سویِ یوغ
عیسی‌ست رَفیق و هُشِ خَربَنده به خَر بر
هر گاو و خَریْ سیخ خورَد بر کَفَل و پُشت
تو سیخِ نِدامَت خوری بر سینه و بر بر
زان سیخْ کَبابِ دلِ تو گَر نشُد آگَهْ
پُخته کُنَدَت مَطْبَخی‌اَش نارِ سَقَر بر
گَهْ کاسه گرفتی که حَلیماب و زَفَر کو؟
گَهْ چَنگ گرفتی تو به تَقریعِ زُفَر بر
زَافْشارِشِ مرگ آن رُخِ تو گردد چون زَر
زَر بازدَهیّ و بِنَهی سَر به حَجَر بر
بَس چند کُنی عشوه تو در مَحفِلِ کوران
بَس چند زنی نَعْره تو بر مَسْمَعِ کَر بر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
