هوش مصنوعی: این شعر به مدح و ستایش امام حسین (ع) و خاندان پیامبر (ص) می‌پردازد و به واقعه کربلا اشاره دارد. شاعر از شهادت امام حسین (ع) و یارانش با تأثر و اندوه سخن می‌گوید و دشمنان اهل بیت را مورد لعن و نفرین قرار می‌دهد. همچنین، ابراز عشق و ارادت شاعر به امام حسین (ع) و آرزوی همراهی با ایشان در این شعر مشهود است.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عمیق مذهبی و عاطفی است و توصیف‌های شدید از خشونت و شهادت در آن وجود دارد. درک کامل این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و شناخت تاریخی از واقعه کربلا دارد، بنابراین برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

فی فضیلة حسین رضی الله عنه

کیست حق را و پیمبر را ولی
آن حسن سیرت حسین بن علی

آفتاب آسمان معرفت
آن محمد صورت و حیدر صفت

نه فلک را تا ابد مخدوم بود
زانکه او سلطان ده معصوم بود

قرة‌العین امام مجتبی
شاهد زهرا شهید کربلا

تشنه او را دشنه آغشته بخون
نیم کشته گشته سرگشته بخون

آن چنان سرخود که برد بی دریغ
کافتاب از درد آن شد زیر میغ

گیسوی او تا بخون آلوده شد
خون گردون از شفق پالوده شد

کی کنند این کافران با این همه
کو محمد کو علی کو فاطمه

صد هزاران جان پاک انبیا
صف زده بینم بخاک کربلا

در تموز کربلا تشنه جگر
سر بریدندش چه باشد زین بتر

با جگر گوشهٔ پیمبر این کنند
وانگهی دعوی داد ودین کنند

کفرم آید هرکه این را دین شمرد
قطع باد از بن زفانی کین شمرد

هرکه در روئی چنین آورد تیغ
لعنتم از حق بدو آید دریغ

کاشکی ای من سگ هندوی او
کمترین سگ بودمی در کوی او

یا درآن تشویر آبی گشتمی
در جگر او را شرابی گشتمی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فی فضیلة حسن رضی اللّه عنه
گوهر بعدی:فی التعصب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.