هوش مصنوعی: این متن به نقش شعر و شاعران در جهان پرداخته و بیان می‌کند که شعر و عرش و شرع (قوانین الهی) از هم برخاسته‌اند و دو عالم را آراسته‌اند. شاعران بزرگی مانند فردوسی، انوری، عنصری و دیگران با شعر خود جهان را روشن کرده‌اند و نسبت آنان با جهان مانند نسبت عناصر طبیعی است. متن تأکید دارد که شعر و شاعری جایگاه والایی دارد و حتی اگر علم در چین باشد، شاعران می‌توانند به آن دست یابند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و فلسفی است که درک آن به دانش و تجربه‌ی نسبی در حوزه‌ی شعر و ادبیات نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند و از آن لذت ببرند.

در شعر گوید

شعر و عرش و شرع از هم خاستند
تا دو عالم زین سه حرف آراستند

نور گیرد چون زمین از آسمان
زین سه حرف یک صفت هر دو جهان

آفتاب ار چه سمائی گشته است
در سنا جنس سنائی گشته است

از کمال شعر و شوق شاعری
چرخ را بین ازرقی و انوری

باز کن چشم و ز شعر چون شکر
از بهشت عدن فردوسی نگر

شعر را اقبال جمشیدی ببین
مهر را شمسی و خورشیدی ببین

ور ز بالا سوی ارکان بنگری
هم شهابی بینی و هم عنصری

ور درین علمت کند شاهی هوس
علم اگر در چینست خاقانیت بس

چون بهشت و آسمان و آفتاب
چون عناصر باد وآتش خاک و آب

نسبتی دارند با این شاعران
پس جهان شاعر بود چون دیگران
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فی الصفات
گوهر بعدی:الحكایة و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.