هوش مصنوعی: این متن دعایی است که در آن از خداوند درخواست می‌شود تا لطف و عنایت خود را بر فردی خاص (احتمالاً شمس تبریزی) و آموزه‌های او پایدار نگه دارد. همچنین از خداوند خواسته می‌شود تا روح و جان افراد را بر مذهب و مکتب او استوار کند و لشکر دین را با نور وجود او روشن نگه دارد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم فلسفی و عرفانی دارد. همچنین استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.

غزل شمارهٔ ۱۰۶۵

یا رَبا این لُطف‌ها را از لَبَش پاینده دار
او همه لُطف است جُمله یا رَبَش پاینده دار

ای بَسی حق‌ها که دارد بر شبِ تاریک ماه
ای خدایِ روز و شب تو بر شَبَش پاینده دار

هست مَنْزِل‌های خوش مَر روح را از مَذهَبَش
ای خدایا روح را بر مَذهَبَش پاینده دار

طِفْلِ جان در مَکْتَبَش اُستادِ اُستادان شُده‌ست
ای خدا این طِفْل را در مَکْتَبَش پاینده دار

لشکرِ دین را زِ شاهَم شَمسِ تبریزی ضیاست
ای خدایا تا اَبَد بر مَوکِبَش پاینده دار
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۶۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.