هوش مصنوعی: متن درباره فردی دیوانه و شوریده‌حال است که در ویرانه‌ای گریه می‌کند. وقتی سایلی از او دلیل گریه‌اش را می‌پرسد، او از دل مرده‌اش و اندوهی که با خدا داشته است می‌گوید. دلش از او دور شده و به عالم دیگری رفته، و او را در حیرتی تنها گذاشته است. شاعر آرزوی رفتن به آنجا را دارد، اما راهش سخت و پرچالش است. او درد بی‌درمان را ترجیح می‌دهد، زیرا درمانش آسان‌تر است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، مفاهیمی مانند اندوه، تنهایی و مرگ دل ممکن است برای گروه‌های سنی پایین سنگین باشد.

الحكایة ‌و التمثیل

بود شوریده دلی دیوانهٔ
روی کرده در بن ویرانهٔ

همچو باران زار برخود میگریست
سایلی گفتش که این گریه ز چیست

که بمردت گفت دور از تو دلم
دل بمرد و سخت تر شد مشکلم

گفت دل چون مردت و چون شد زجای
گفت چون اندوه بودش با خدای

خوش بمرد و دور گشت از من نهان
شد بر او و برون رفت از جهان

تا بتنهائی مرا حیران گذاشت
وین چنین افکنده سر گردان گذاشت

ای عجب جائی که آنجا شد دلم
رفتن آنجا مینماید مشکلم

آرزوی من بدانجا رفتن است
لیک ره در قعر دریا رفتن است

گر رسم آنجایگه یک روز من
وارهم از گریه و از سوز من

هرکرا این درد عالم سوز نیست
در شبست و هرگز او را روز نیست

درد میباید که بی درمان بود
تا اگر درمان کنی آسان بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:الحكایة ‌و التمثیل
گوهر بعدی:الحكایة ‌و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.