هوش مصنوعی: متن درباره جوانی است که پس از سالها تلاش و ریاضت، به نتیجه‌ای نرسیده و نزد شیخ حلوائی می‌رود. شیخ به او می‌گوید که او در جستجوی خود اشتباه کرده است، زیرا آنچه را که جستجو می‌کرد، در واقع به دست آورده بود. شیخ تأکید می‌کند که در این راه، آنچه را که جستجو می‌کنی به تو می‌دهند، اما اگر کفر بورزی، ایمان به تو داده نمی‌شود. همچنین، متن به موضوعاتی مانند نادانی، خودآگاهی، و اهمیت درک درست از زندگی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، برخی از عبارات نیاز به تفسیر و تأمل دارند که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

الحكایة و التمثیل

آن جوانی بود الحق بی خبر
رفت پیش شیخ حلوائی مگر

گفت من عمری بخون گردیدهام
بی سر و بن سرنگون گردیدهام

هم ریاضتها کشیدم بیشمار
هم شب و هم روز بودم بیقرار

نه بدیدم هیچ در عمری دراز
نه رسیدم من بهیچی مانده باز

شیخ گفتش تو غلط کردی مگر
کانچه جستی یافتی جان پدر

تو بهر کاری که رؤیت داشتی
یافتی چون کار آن پنداشتی

آنچه تو جوئی درین ره آن دهند
کفر ورزی کی ترا ایمان دهند

خواجه بس کورست و ناقد بس بصیر
هرچه خواهی برد خواهد گفت گیر

گر نخواهی برد چشمی زین جهان
کور میری کور خیزی جاودان

هر زمان زخمی زنی برجان خود
درد میدانی مگر درمان خود

یک نفس گوئی غم جان نیستت
هر نفس جز ماتم نان نیستت

آنچه آدم را ز گندم اوفتاد
عقل را از نفس مردم اوفتاد

یاد کرد نفس را در هر نفس
گوئیا نام مهین نانست و بس
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:الحكایة و التمثیل
گوهر بعدی:الحكایة و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.