هوش مصنوعی: متن بالا دربارهٔ وابستگی به روزی حلال و اعتماد به روزیدهنده است. شاعر از زبان ابن ادهم کرد و یک راهب نقل می‌کند که نباید از منبع روزی در باطن سؤال کرد، بلکه باید به ظاهر حلال آن اکتفا کرد. همچنین، تأکید شده است که انسان باید از دلبستگی‌های دنیوی رها شود تا سبک‌بار گردد و به مقامات عالی روحی دست یابد. در ادامه، تشبیهاتی مانند کاه و کهربا و آهن و مغناطیس برای نشان دادن جذب شدن انسان به سوی حق بر اساس همرنگی و هم‌نوایی ارائه شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عرفانی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم انتزاعی دارد. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

الحكایة و التمثیل

ابن ادهم کرد ازان رهبان سؤال
کز کجا سازی تو قوتی حسب حال

گفت از روزی دهنده بازپرس
روزیم او میدهد زو راز پرس

چون بظاهر روزیئی بینی حلال
میمکن از باطن روزی سؤال

ترک جان پاک هر روزی کنی
تا زجائی چارهٔ روزی کنی

ای شده غافل ز مجروحی خویش
چند در بازی سبک روحی خویش

ای سبک دل گشته از خواب گران
وی بخورد و خواب قانع چون خران

تا نیائی تو بهمرنگی برون
کی شود از تو گران سنگی برون

چون بهمرنگی سبک گردی چو کاه
در کشندت زود سوی بارگاه

کاه چون با کهربا همرنگ بود
کهربا را زان بدو آهنگ بود

بود مغناطیس چون آهن برنگ
زان بهم رنگی درآوردش به تنگ

چون کسی در اصل همرنگ اوفتاد
دولتش زاغاز هم تنگ اوفتاد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:الحكایة و التمثیل
گوهر بعدی:الحكایة و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.