هوش مصنوعی: این متن به گذرا بودن لذات و شادی‌ها و همچنین غم‌ها در زندگی اشاره می‌کند و تأکید دارد که همه چیز به سوی نابودی می‌رود. همچنین، از مخاطب می‌خواهد که از غم و شادی دنیوی دل‌نگران نباشد و به جای آن، به دنبال اعمال نیک باشد زیرا در نهایت، تنها اعمال خوب و بد است که باقی می‌ماند. متن همچنین به مفهوم کفاره‌ی گناهان و امید به بخشش الهی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند گذرا بودن زندگی و مفاهیم گناه و کفاره نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۴۶

لذات نماند و المها
شادی گذرد جو برق و غمها

غمناک مباش ازآن و زین خوش
چون هردو رود سوی عدمها

هر حادثهٔ که برسرآید
هم سوی عدم کشد قدمها

هر پسریر است عسر در پی
هر عسریرا ز پی کرمها

آخر همه خواب با خیالیست
الا بنوشتهٔ قلمها

کز بهر جزای زشت و نیکو
ماند بصحیفها رقمها

لذات نماند و بماند
از پیروی هوا ندمها

هر محنت و هر بلا که بینی
کفّاره شمار بر ستمها

اندوه چو ما حی گناهست
خوشتر که در آن کشیم دمها

آن کن که بعاقبت بود خیر
فیض است و امید بر کرمها
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.