هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و عاشقانه، به ستایش معشوق و توصیف حالات عاشقانه و روحانی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، عشق و شیفتگی خود را به معشوق بیان می‌کند و همه چیز را در عالم به او نسبت می‌دهد. همچنین، شعر به مفاهیمی مانند عشق الهی، وحدت وجود، و تسلیم در برابر معشوق اشاره دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارند.

غزل شمارهٔ ۱۲۸

جان روشندلان که مظهر تست
پرتوی از جمال از هر تست

مستی عاشقان شیدائی
از لب لعل روح پرور تست

دل ما بیدلان سودائی
خستهٔ غمزهٔ ستمگر تست

مست و مخمور از شراب توایم
غم و شادی ما زساغر تست

باعث اختلاف لیل و نهار
زلف مشکین وروی انور تست

سبب انقلاب بدر و هلال
روی خوب و میان لاغر تست

همه سرگشتگان کوی توایم
همه را روی عجز بر در تست

هرچه در عالم کبیر بود
همه شرح کتاب اکبر تست

تو زمن حال دی چه میپرسی
من چگویم زدل چو دل برتست

لطف و رحمت زبنده باز مگیر
فیض از جان کمینه چاکرتست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.