هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و فلسفی است که درباره‌ی پذیرش تقدیر، درک حقایق هستی، و رسیدن به معرفت الهی سخن می‌گوید. شاعر تأکید می‌کند که با شناخت عدالت خداوند و پاک کردن غبار از دل، می‌توان به حقیقت ازلی دست یافت و از رنج‌های دنیوی رها شد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۲۸۰

بکوی سرّ قدر گر گذر توانی کرد
به پیش تیر قضا جان سپر توانی کرد

چنانکه هست اگر سرّ کار دریابی
ز دل شکایت بیجا بدر توانی کرد

چو دانی آنچه بتو میرسد نوشته شده است
ز خار خار تاسف حذر توانی کرد

خدای را بعدالت اگر شناختهٔ
بخویش نسبت اسباب شر توانی کرد

اگر ز آینهٔ سر غبار بزدائی
بچشم سر برخ او نظر توانی کرد

اگر نقاب بر افتد ز طلعت ازلی
بیک نگاه ابد را بسر توانی کرد

بر آستانهٔ جانان اگر دهد بارت
سر و تن و دل و جان خاک در توانی کرد

اگر ز عالم صورت ز صدق دل نکنی
بجان بعالم معنی سفر توانی کرد

چگونه ثبت توان کرد فیض در اوراق
حدیث عشق چه سان مختصر توانی کرد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.