هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عرفانی است که از مخاطب می‌خواهد به جای نگاه مادی و عقلانی، با دیدۀ دل و عشق به جهان بنگرد. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، خودسازی، رهایی از تعلقات دنیوی و توجه به زیبایی‌های معنوی سخن می‌گوید. همچنین، در بخش‌هایی از شعر به رنج‌های عاشقانه و تضاد بین ظاهر و باطن اشاره شده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج عشق و جدایی از دنیای مادی نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۴۲۲

یاران ز چشم دل برخ یار بنگرید
بلبل شوید و رونق گلزار بنگرید

تا کی ز چشم عقل نظر در اثر کنید
عاشق شوید و صانع آثار بنگرید

خود را چو ما بعشق سپارید در رهش
بیخود شوید و لذت دیدار بنگرید

از پای تا بسر همگی دیدها شوید
حسن و جمال دلکش دلدار بنگرید

زین آب و خاک تیره بپوشید چشم سر
وز چشم سر بمنبع انوار بنگرید

دکان جان و دل بگشائید در عمش
اقبال کار و رونق بازار بنگرید

از سو ز جان متاع فراوان کنید غرض
ز الله اشتراش خریدار بنگرید

تاریک و تیره درهم و آشفته و دراز
در زلف یار حال شب تار بنگرید

چشمی بسوی کلبهٔ احزان ما کنید
افغان و نالهای دل زار بنگرید

گفتار نیک فیض شنیدند برملا
در خلوتش بزشتی کردار بنگرید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۲۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.