هوش مصنوعی:
این متن شاعرانه بر اهمیت راستگویی و پرهیز از دروغ تأکید دارد. شاعر از زبان خود و مخاطب می‌خواهد که راستگو باشند و از اشارات و سخنان دروغین بپرهیزند. همچنین، هشدار می‌دهد که حتی سخنان راست در شرایط سخت ممکن است به دروغ تبدیل شوند و از مخاطب می‌خواهد که سخنان دروغ را باور نکند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم اخلاقی و پیام‌های عمیق است که برای درک بهتر، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. کودکان زیر 12 سال ممکن است در درک کامل این مفاهیم دچار مشکل شوند.
غزل شمارهٔ ۵۲۰
هی نیاری بر زبان حرف دروغ
حیف باشد زان دهان حرف دروغ
من چو با تو راستم تو راست باش
تا نباشد در میان حرف دروغ
آن اشارات دروغینت بس است
نیست حاجت در میان حرف دروغ
نکته باریک گویم عذر آن
گرچه آید زان دهان حرف دروغ
بشکند در تنگنا آن حرف راست
در هم افتد گردد آن حرف دروغ
فیض بس کن کی کجا سر میزند
از دهان آنچنان حرف دروغ
گر شنیدی از کسی باور مکن
او کی آرد بر زبان حرف دروغ
حیف باشد زان دهان حرف دروغ
من چو با تو راستم تو راست باش
تا نباشد در میان حرف دروغ
آن اشارات دروغینت بس است
نیست حاجت در میان حرف دروغ
نکته باریک گویم عذر آن
گرچه آید زان دهان حرف دروغ
بشکند در تنگنا آن حرف راست
در هم افتد گردد آن حرف دروغ
فیض بس کن کی کجا سر میزند
از دهان آنچنان حرف دروغ
گر شنیدی از کسی باور مکن
او کی آرد بر زبان حرف دروغ
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
