هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر به بیان هوس‌ها و آرزوهای عاشقانه خود می‌پردازد. او از معشوقی با ویژگی‌های زیبا مانند رخ مانند ماه، دهان تنگ و شیرین، و سروبالا یاد می‌کند و به بوسه، باده‌نوشی، و صحبت گرم و نرم اشاره دارد. در پایان، شاعر از اینگونه گفت‌وگوها عبور کرده و به دنبال گفت‌وگویی دیگر است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و اشاره به باده‌نوشی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد.
غزل شمارهٔ ۶۰۹
لبکی چون شکر هوس دارم
رخکی چون قمر هوس دارم
یارکی آفتاب طلعتکی
درم آید ز در هوس دارم
سرو بالای ماه سیمائی
خوش کشیدن ببر هوس دارم
بوسکی از دهانکی تنگی
نمک اندر شکر هوس دارم
بادهٔ تلخ و ساقی شیرین
هر دو سر بیخبر هوس دارم
صحبتی گرم بابتی نرمی
آتشی بی شرر هوس دارم
فیض ازینگونه حرفها بگذر
گفت و گوی دگر هوس دارم
رخکی چون قمر هوس دارم
یارکی آفتاب طلعتکی
درم آید ز در هوس دارم
سرو بالای ماه سیمائی
خوش کشیدن ببر هوس دارم
بوسکی از دهانکی تنگی
نمک اندر شکر هوس دارم
بادهٔ تلخ و ساقی شیرین
هر دو سر بیخبر هوس دارم
صحبتی گرم بابتی نرمی
آتشی بی شرر هوس دارم
فیض ازینگونه حرفها بگذر
گفت و گوی دگر هوس دارم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
