هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رنج‌ها و سختی‌هایی که در راه عشق و معنویت متحمل می‌شود سخن می‌گوید. او از جدایی از معشوق، تحمل زهر هجران، و ریاضت‌های روحی می‌گوید و معتقد است این رنج‌ها کلید گنج‌های معنوی هستند. همچنین، او به عقل و دنیای مادی پشت می‌کند و دردها را برای رسیدن به سعادت اخروی تحمل می‌نماید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کار رفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۶۲۴

از معانی مغز بیرون میکشم
معنوی داند که من چون میکشم

بسته دارم تا نظر در صورتی
معنی هر لحظه بیرون میکشم

لیلیی دارم که نتوان دیدنش
در غمش صد بار بیرون میکشم

کاسهای زهر هجر دوست را
عشق میداند که من چون میکشم

موسیم من عقل هرون من است
منت نصرت ز هرون میکشم

یکسر مو سر نه می‌پیچم ز عقل
این ریاضتها بقانون میکشم

از پی تحصیل زاد آخرت
جورها از دنیی دون میکشم

دم بدم زان غمزه تیری میرسد
خامهٔ پرهیز در خون میکشم

بهر بی‌اندازه عیشی در درون
محنت ز اندازه بیرون میکشم

دل ز دنیا کنده و در ارض تن
رنج خسف جسم قارون میکشم

رنجها باشد کلید گنجها
رنجها از طاقت افزون میکشم

تا رسم از رنج در گنجی چو فیض
جورها از چرخ گردون میکشم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.