هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه، بیانگر عشق عمیق و فداکاری شاعر به معشوق است. شاعر معشوق را بی‌نظیر در دنیا و بهشت می‌داند و حاضر است همه‌چیز حتی جان خود را فدای او کند. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیم عرفانی مانند فنا و وادی غم دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم مانند 'فنا' و 'وادی غم' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک دارند.

غزل شمارهٔ ۶۶۶

دل میکنمت فدا و جان هم
از تست اگر چه این و آن هم

دل را بر تو چه قدر باشد
یا جان کسی و یا جهان هم

بر روی زمین ندیده چشمی
ماهی چو زتو بر آسمان هم

در ملک و ملک نظیر تو نیست
در هشت بهشت جاودان هم

جائی که نهی تو پای آنجا
ما سر بنهیم و قدسیان هم

مهمان شوی ار شبی مارا تو
دل پیش کشم ترا و جان هم

تا بر سر خوان به جز تو نبود
مهمان باشی و میزبان هم

گم گشتهٔ وادی غمت را
بی‌نام بمان و بی‌نشان هم

فیض از تو و جان و دل هم از تو
این باد فنای تو و آن هم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.