۳۸۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۶۷۰

اگر بدیم و گر نیک خاکسار توایم
فتاده بر ره تو خاک رهگذار توایم

بلندی سرما خاکساری در تست
بنزد خلق عزیز بم از آنکه خوار توایم

توئی قرار دل ما اگر قراری هست
و گر قرار نداریم بیقرار توایم

بسوی تست بهر سو که میکنیم سفر
بهر دیار که باشیم در دیار توایم

اگر اطاعت تو میکنیم مخلص تو
و گر کنیم گناهی گناه کار توایم

بهر چه در دل ما بگذرد تو آگاهی
اگر ز خلق نهانیم آشکار توایم

ز کردهای بد خویشتن بسی خجلیم
بپوش پردهٔ عفوی که شرمسار توایم

اگر چه نامه سیاهیم از اطاعت تو
چو فیض دشمن دیویم و دوستدار توایم

بگوش هوش شنیدم که هاتفی میگفت
غمین مباش که ما یار غمگسار توایم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.