هوش مصنوعی: متن بیانگر عشق و اطاعت بی‌قید و شرط به معشوق یا پروردگار است. گوینده خود را خاکسار و فدایی معشوق می‌داند و هر عمل نیک یا بد خود را به او نسبت می‌دهد. همچنین تأکید می‌کند که در هر حال (خوشی یا ناراحتی) یار و غمگسار معشوق است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۶۷۰

اگر بدیم و گر نیک خاکسار توایم
فتاده بر ره تو خاک رهگذار توایم

بلندی سرما خاکساری در تست
بنزد خلق عزیز بم از آنکه خوار توایم

توئی قرار دل ما اگر قراری هست
و گر قرار نداریم بیقرار توایم

بسوی تست بهر سو که میکنیم سفر
بهر دیار که باشیم در دیار توایم

اگر اطاعت تو میکنیم مخلص تو
و گر کنیم گناهی گناه کار توایم

بهر چه در دل ما بگذرد تو آگاهی
اگر ز خلق نهانیم آشکار توایم

ز کردهای بد خویشتن بسی خجلیم
بپوش پردهٔ عفوی که شرمسار توایم

اگر چه نامه سیاهیم از اطاعت تو
چو فیض دشمن دیویم و دوستدار توایم

بگوش هوش شنیدم که هاتفی میگفت
غمین مباش که ما یار غمگسار توایم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.