هوش مصنوعی: متن بیانگر احساسات شاعر درباره دوری و جدایی است. او از طولانی شدن شب و دوری از معشوق شکایت می‌کند و از خداوند درخواست می‌کند که روز دیدار را کامل کند، گناهانش را ببخشد و مانع بین او و معشوق را بردارد. شاعر همچنین به ضعف جسمانی و آرزوی بهشت اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند گناه و بخشش ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۱۱۸۰

سَیِّدی اِنّی کَلیلٌ اَنْتَ فی زیّ النَّهار
اَشْتَکی مِنْ طُولِ لَیْلی اَلْفِرار اَیْنَ الْفِرار؟

لَیْلَتی مُدَّتْ یَداها اَمْسکَتْ ذَیْلَ الصَّباح
لَیْلَتی دارُ قَرار دُونَها دارُ الْقَرار

رَبَّنا اَتْمِمْ لَنا یَوْمَ التَّلاقی نُورَنا
رَبَّنا وَ اغْفِرْ لَنا ثُمَّ اکْسُنا ذاکَ الْغِفار

اِنَّما اَجْسامُنا حالَتْ کَسورٍ بَیْنَنا
حَبَّذا یا رَبَّنا مِنْ جَنَّةٍ خَلْفَ الْجِدار

رَبَّنا فَارْفَعْ جِدارًا قامَ فیما بَیْنَنا
رَبَّنا وَ ارْحَمْ فَاِنّا فی حَیاءٍ وَاعْتِذار
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.