هوش مصنوعی: این متن یک سرودهٔ اخلاقی و عرفانی است که مخاطب را به ترک دنیاپرستی، پاکسازی دل، قناعت، طاعت خدا و پیامبر، و توجه به معنویات دعوت می‌کند. همچنین بر اهمیت دوری از سخنان بیهوده و تمرکز بر معرفت تأکید دارد.
رده سنی: 14+ مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در متن برای درک و بهره‌برداری مناسب، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

غزل شمارهٔ ۷۴۹

از هوس بگذر و دل پاک از آلایش کن
ترک باطل کن و جانرا بحق افزایش کن

سر و تن را بزر و سیم چه می‌آرائی
دل و جانرا بکمال و هنر آرایش کن

بار دنیا که بصد رنج گرفتی بر دوش
بیکی عزم بیفکن ز خود آسایش کن

نان گندم بجوین جامهٔ نو ده بکهن
از قناعت بستان زیور و پیرایش کن

بس کن از حرف به و سیب و انار و انگور
ترک مداحی میوالی و آرایش کن

قوت ابدان چه رفیع و چه دنی هر دو یکیست
قوت ارواح بدست آور و آسایش کن

از خدا گوی و ز پیغمبر و قرآن و حدیث
طاعت حضرت حق پاک ز آلایش کن

مایهٔ غم نبود جز سخن بیهوده
لب به بند از سخن بیهده آسایش کن

ماتم روز پسین گیر به پیشین یکچند
خون دلرا بدو چشم آور و پالایش کن

فیض تا چند دهی پند و نگیری در گوش
بگذر از گفتن و در معرفت افزایش کن
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۴۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.