هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و محبت به معشوق سخن می‌گوید و او را به خورشید تشبیه می‌کند که همه چیز را روشن می‌کند. شاعر از لطف و احسان معشوق سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که دلش را از سنگ به چشمه‌ای روان تبدیل کند. همچنین، شاعر از مهمانی بزرگ و عجایب زیبایی که معشوق دارد، سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از تشبیهات و مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. کودکان ممکن است در درک کامل مفاهیم و تشبیهات موجود در متن دچار مشکل شوند.
غزل شمارهٔ ۱۱۸۹
دَرین سَرما سَرِ ما داری امروز
سَرِ عیش و تماشا داری امروز
تویی خورشید و ما پیشَت چو ذَرّه
که ما را بی‌سَر و پا داری امروز
به چارُم آسمان پَهْلویِ خورشید
تو ما را چون مَسیحا داری امروز
دِلا از سنگْ صَد چَشمه رَوان کُن
که اِحْسانِ مُوَفّا داری امروز
تَراشیدی زِ رَحْمَت نَردبانی
که عَزْمِ کوچِ بالا داری امروز
زِهی دَعوت زِهی مهمانیِ زَفْت
که بر چَرخِ مُعَلّا داری امروز
به پیشِ هر کسی ماهیِّ بِریان
دَران ماهی تو دریا داری امروز
درونِ ماهی‌‌یی دریا کِه دیده‌ست؟
عَجایب‌های زیبا داری امروز
سَرِ عیش و تماشا داری امروز
تویی خورشید و ما پیشَت چو ذَرّه
که ما را بی‌سَر و پا داری امروز
به چارُم آسمان پَهْلویِ خورشید
تو ما را چون مَسیحا داری امروز
دِلا از سنگْ صَد چَشمه رَوان کُن
که اِحْسانِ مُوَفّا داری امروز
تَراشیدی زِ رَحْمَت نَردبانی
که عَزْمِ کوچِ بالا داری امروز
زِهی دَعوت زِهی مهمانیِ زَفْت
که بر چَرخِ مُعَلّا داری امروز
به پیشِ هر کسی ماهیِّ بِریان
دَران ماهی تو دریا داری امروز
درونِ ماهی‌‌یی دریا کِه دیده‌ست؟
عَجایب‌های زیبا داری امروز
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۸۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
