۳۳۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۸۸۲

ایکه درد مرا دوا کردی
وعده قتل را وفا کردی

تیر بر دل زدی و بر جان خورد
شد صواب آنچه را خطا کردی

دل ربودی و جان فدای تو شد
هر دو کارم بمدعا کردی

کردی از خرمیم بیگانه
باغم و دردم آشنا کردی

غمزه‌ات کرد رخنه در دل من
در دل من بغمزه جا کردی

یک نگاهت مرا ز من بستد
می ندانم دگر چها کردی

فیض را سوختی در آتش عشق
بود و همیش را فنا کردی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۸۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.