هوش مصنوعی: این متن عرفانی و معنوی بیانگر عشق و وابستگی عمیق به معبود و دوری از دنیا و تعلقات آن است. شاعر از جدایی از نزدیکان و دوری‌ها در راه عشق الهی سخن می‌گوید و از بخشش و رحمت خداوند طلب آمرزش می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به تسلیم و اطاعت کامل در برابر خواست الهی دارد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مضامین عمیق عرفانی و معنوی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۸۸۸

یا من هو اقرب بی من حبل و ریدی
فی حبک فارقت قریبی و بعیدی

کندم دل از اغیار و بدادم بتو ای یار
زانروی که قفل دل ما را تو کلیدی

من سافر لاید له زاد بلاغ
الا سفری عندک زادی و مزیدی

انعامک قدتم و احسانک قدغم
عصیانک یا رب بنا غیر سدیدی

ان نحن عصینا فیه معترفو نا
غفرانک یا رب لنا غیر بعیدی

تو دوختی آن را که بیهوده بریدیم
هم دوختهٔ بیهدهٔ ما تو دریدی

چون خواهش تو خواهش ما را نگذارد
خواهی بتو دادیم کن آنرا که مزیدی

زیر قدم تو شد خاک سر فیض
تا بشنود از تو شهدائی و عبیدی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۸۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.