هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که در آن شاعر به عشق الهی و معنوی اشاره می‌کند و از تأثیر عمیق آن بر زندگی، روح، جسم و ایمان خود سخن می‌گوید. او عشق را به عنوان دین، ایمان و مذهب خود معرفی می‌کند و از سوزش و اشتیاق ناشی از آن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'نار العشق' و 'احراق روح' ممکن است برای مخاطبان جوان نامفهوم یا سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۸۸۹

یا حسن ما اجلاک فی عینی و فی بصری
یا عشق ما اخلاک فی قلبی و فی نظری

لولا کما لم انتفع بحیوتکما
بحیوتی الدنیا ولا عقبی و لا عمری

و لولا انتفعت بعیش ما بقیت ولا
اکلت و لاشربت و لا تمت من سهری

ولا انتفعت بروحی ولا جسدی ولا
شمی و لا ذوقی و لاسمعی و لا بصری

یا عشق اوقد فوادی و روحی نیتی
بنارک احرقها لاتبقی ولاتذری

اکشف ستایر عن سرایر مخزونه
قد نا لنا منها نفیحات علی خطری

و عیشی فی دنیای و اخرای الهوی
و لولا ما کنت من عین ولا اثری

و دینی و ایمانی و اسلامی و مذهبی
هوالعشق ما اهناه فی روحی و فی بشری

و جنات الحسن تجری تحتها نهر
تسمی فما عینه من اشربها سکری

و حوری و غلمانی و رضوانی الهوی
و ناری نار العشق ما اخلاه من سقری

تمسک ایا فیض بالعشق انه به
تنال مقامات الاکابر و العرری
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۸۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.