هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر به ستایش معشوق خود می‌پردازد و او را بی‌همتا در جهان توصیف می‌کند. معشوق به‌گونه‌ای توصیف شده که همه، حتی بزرگان و فرمانروایان، در برابر او سر تسلیم فرود می‌آورند و عشق به او باعث سوزش و گم‌گشتگی شده است. همچنین، شاعر به باغ وصال معشوق اشاره می‌کند و آرزوی بهره‌مند شدن از فیض آن را دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و استعاره‌های شعری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند سوزش عشق و گم‌گشتگی ممکن است برای مخاطبان جوان نیاز به تفسیر داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۸۹۰

چون تو نبوده دلبری در هیچ بومی و بری
در هیچ بومی و بری چون تو نبوده دلبری

چشمی ندیده گوهری مانند تو در هر دو کون
مانند تو در هر کون چشمی ندیده گوهری

هر جامه نیک اختری از مهر رویت مستنیز
از مهر رویت مستنیز هر جا مهی نیک اختری

هر سروری هر مهتری رام و اسیر و بنده‌ات
رام و اسیر و بنده‌ات هر سروری هر مهتری

سوزیده هر بال و پری در آتش سودای تو
در آتش سودای تو سوزیده هر بال و پری

گم گشته هر جا رهبری در راه بی پایان تو
در راه بی‌پایان تو گم گشته هرجا رهبری

از باغ وصل تو بری کی فیض را روزی شود
کی فیض را روزی شود از باغ وصل تو بری
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۸۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.