هوش مصنوعی:
شاعر از شرم گناه و ناتوانی در وفاداری می‌گرید و آرزو می‌کند که اشک‌هایش مانند باران بهاری نامه‌اش را بشوید تا از گناه پاک شود.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی مانند گناه، توبه و اندوه نیاز به درک بالاتری دارند که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد قابل درک است.
رباعی شمارهٔ ۴۰
از شرم گناه شاید از خون گریم
از ابر بهار بر خود افزون گریم
اشگی باید که نامه‌ام شسته شود
چون عمر وفا نمی‌کند چون گریم
از ابر بهار بر خود افزون گریم
اشگی باید که نامه‌ام شسته شود
چون عمر وفا نمی‌کند چون گریم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
