هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از تجربه دیدن خواجگان (شاید اشاره به افراد متظاهر یا قدرتمندان) به عنوان یک بلا یاد می‌کند و بیان می‌کند که عمری در جستجوی رهایی از این بلا بوده است. به‌طور اتفاقی، به‌دلیل یک بیماری چشمی (رمد)، از دیدن آنها معاف می‌شود و به گوشه‌ای تاریک پناه می‌برد. او اظهار می‌کند که حتی اگر صد سال دیگر زندگی کند، نخواهد خواست خواجگان بیشتری ببیند و روشنایی دیگری جز این تاریکی نخواهد دید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند رنج، انزوا و نقد اجتماعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
قطعه شمارهٔ ۲۷
دیدن خواجگان بلایی بود
بنده عمری ازین بلا می‌جست
ناگهانش به علت رمدی
دولتی داد اتفاقی دست
رفت در کنج خانه‌ای تاریک
دیده دربست و از بلا وارست
بنده صد سال دیگر ار باشد
بیش ازین خواجگان که اکنون هست
روشنایی جز این نخواهد دید
غیر ازین طرف بر نخواهد بست
بنده عمری ازین بلا می‌جست
ناگهانش به علت رمدی
دولتی داد اتفاقی دست
رفت در کنج خانه‌ای تاریک
دیده دربست و از بلا وارست
بنده صد سال دیگر ار باشد
بیش ازین خواجگان که اکنون هست
روشنایی جز این نخواهد دید
غیر ازین طرف بر نخواهد بست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
