هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ناامیدی و رنج خود می‌گوید و از کسانی که به او وعده‌های دروغین داده‌اند شکایت می‌کند. او بیان می‌کند که گناهی نکرده تا این‌قدر عذاب بکشد و تنها آرزوی کمی آب برای تسکین درد خود دارد. حتی اگر آب هم نباشد، خواهان پاسخی صادقانه است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی در شعر وجود دارد که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، درک آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.

قطعه شمارهٔ ۹۷

ایا شمع جمع و چراغ ملوک
چو پروانه تا چند تابم دهید

شما عین لطفید و دریای جود
چرا وعده چون سرابم دهید

گناهی نکردم خطایی نرفت
چه موجب که چندین عذابم دهید

مرا کز تب محرق انتظار
جگر سوخت یک شربت آبم دهید

به یک شربت تربیت قانعم
وگر نیست شربت جوابم دهید
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.