هوش مصنوعی:
شاعر از غصه‌های فراوان و طبع بسته خود می‌گوید و از حبیبش که داروی مسهل به او داده است، شکایت می‌کند. او در هر مجلسی که می‌نشیند، به یاد حبیبش می‌افتد و از او با عنوان «مردود حبش» یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و استفاده از اصطلاحات قدیمی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
قطعه شمارهٔ ۱۰۹
خورده بودم غصه بسیار و طبعم بسته بود
داد حبی مسلهم فرزند مردود حبش
تا به هر مجلس که بنشینم روانی می‌رویم
بر سر و بر سبلت و بر ریش مردود حبش
داد حبی مسلهم فرزند مردود حبش
تا به هر مجلس که بنشینم روانی می‌رویم
بر سر و بر سبلت و بر ریش مردود حبش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۰۸
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
