۲۸۸ بار خوانده شده

قطعه شمارهٔ ۱۱۴

ای وزیری که ملک جاه تو راست
از سماوات و ارض افزون عرض

از زمانه شکایتی دارم
بر ضمیر تو کرد خواهی عرض

چون روا باشد ای خلاصه عمر
کی سزا باشد ای خلیفه ارض

که در ایام دولت تو کسی
که دعای تو باشد او را فرض

نخورد هیچ چیز الاغم
نکند هیچ کار الا قرض
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.