هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید. با استفاده از تصاویر شعری مانند "رخش روشنی"، "دامن کوثر" و "چاه زنخدان"، به توصیف چهره‌ی درخشان و جذابیت‌های معشوق پرداخته است. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که دلها به پای معشوق ریخته شده و او با عنبر (نماد خوشبویی و جذابیت) سرچشمه‌ی این عشق را گرفته است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده‌ی اداری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد توسعه می‌یابد.
رباعی شمارهٔ ۳۹
ما هم که رخش روشنی خور بگرفت
گرد خط او دامن کوثر بگرفت
دلها همه چاه زنخدان انداخت
و آنگه سر چاه را به عنبر بگرفت
گرد خط او دامن کوثر بگرفت
دلها همه چاه زنخدان انداخت
و آنگه سر چاه را به عنبر بگرفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
