داور دنیا، معز الدین حق، سلطان اویس
آفتاب عدل پرور سایه پروردگار

آن شهنشاهی که رای او اگر خواهد، دهد
چون اقالیم زمین اقلیم گردون را قرار

بنامیزد چو آفریدون و هوشنگ
ز سر تا پا همه هوشست و فرهنگ

طراز طرز شاهی می‌طرازد
سر دیهیم و افسر می‌فزاند

ز مار رمح او پیچان دلیران
ز مور تیغ او دلخسته شیران

هلال فتح نعل ادهم اوست
شب و روز سعادت پرچم اوست

ز یاجوج ستم گشته است آزاد
که تیغش در میان سدیست پولاد

ظفر در آب تیغش غوطه خورده
سر بدخواه آب تیغ برده

به جای زر ز آهن دارد افسر
ز پولادش بود خفتان چو گوهر