هوش مصنوعی: شاعر در این متن از ناامیدی و رنج‌های خود از دوستی‌های ناسالم و دورویی می‌گوید. او که برای دوستی جان فدا کرده، با خیانت و دشمنی در لباس دوستی مواجه شده و اساس دوستی را سست و بی‌بنیان می‌داند. همچنین، از بی‌وفایی دوستان و دردهای ناشی از آن گلایه می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و انتقادی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، موضوعاتی مانند خیانت و دورویی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر سنگین باشد.

پاس دوستی

بهر هر یاری که جان دادم به پاس دوستی
دشمنیها کرد با من در لباس دوستی

کوه پا بر جا گمان می‌کردمش دردا که بود
از حبابی سست بنیان‌تر اساس دوستی

بس که رنج از دوستان باشد دل آزرده را
جای بیم دشمنی دارد هراس دوستی

جان فدا کردیم و یاران قدر ما نشناختند
کور بادا دیدهٔ حق ناشناس دوستی

دشمن خویشی رهی کز دوستداران دوروی
دشمنی بینی و خاموشی به پاس دوستی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:نغمهٔ حسرت
گوهر بعدی:اندوه دوشین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.