هوش مصنوعی:
این شعر از عشق ناکام و ناامیدی از یافتن پاسخگوی دردها سخن می‌گوید. شاعر از بی‌وفایی مردم و دوری از انسانیت گلایه دارد و هشدار می‌دهد که آبروی از دست‌رفته باز نمی‌گردد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاطفی و اجتماعی موجود در شعر برای درک و تجربه نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شکوه ناتمام
نسیم عشق ز کوی هوس نمی‌آید
چرا که بوی گل از خار و خس نمی‌آید
ز نارسایی فریاد آتشین فریاد
که سوخت سینه و فریادرس نمی‌آید
به رهگذار طلب آبروی خویش مریز
که همچو اشک روان باز پس نمی‌آید
ز آشنایی مردم رمیده‌ایم رهی
که بوی مردمی از هیچ کس نمی‌آید
چرا که بوی گل از خار و خس نمی‌آید
ز نارسایی فریاد آتشین فریاد
که سوخت سینه و فریادرس نمی‌آید
به رهگذار طلب آبروی خویش مریز
که همچو اشک روان باز پس نمی‌آید
ز آشنایی مردم رمیده‌ایم رهی
که بوی مردمی از هیچ کس نمی‌آید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گلبانگ رود
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
