هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و معنوی است که به موضوعاتی مانند جذب الهی، تحول روحی و عشق الهی می‌پردازد. شاعر از سر مستان و شه مقبل سخن می‌گوید و به مخاطب یادآوری می‌کند که هر تحولی بدون تغییر معنایی ندارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. این مفاهیم ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۳۶۳

گِچکِنَنْ اُغْلَنْ اُودَیا گُلْگِل
یُول بُلَمَسَّک دَغْدَغَ گَزگِل

ای سَرِ مَستان، ای شَهِ مُقْبِل
مُکْرِم و مُشْفِق، پُر دل و بی‌دل

اُول چِچَگی کِمْ یازِدَه بُلْدُک
کیمْسیه وِرما خَصْمِنا وِرْ گِل

سِلسِله بِنْگَر گَر بِکَشَندَت
جَذبِ الهی، کَردَت مُقْبِل

نَبُوَد این هم بی‌سِر و مَعنی
هر مُتَحَوِّل بی‌زِمُحَوِّل
وزن: مفتعلن فع مفتعلن فع
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.