هوش مصنوعی: این متن بیانگر قدرت و حکمت یزدان است که ازلی و ابدی بوده و همه چیز را دیده و سنجیده است. او درد و ناله‌های بندگان را شنیده اما مانند شبیر در خون نشسته و ناله‌ای نکرده، یا مانند کنعان گریه ننموده و مانند ایوب آه نکشیده. متن تأکید می‌کند که یزدان مانند شکارچی کهنه‌کار نیست که به دام دعای تو اسیر شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اشارات تاریخی و مذهبی ممکن است برای خوانندگان جوانتر دشوار باشد.

نامهٔ عالمگیر (به یکی از فرزندانش که دعای مرگ پدر میکرد)

ندانی که یزدان دیرینه بود
بسی دید و سنجید و بست و گشود

ز ما سینه چاکان این تیره خاک
شنید است صد نالهٔ درد ناک

بسی همچو شبیر در خون نشست
نه یک ناله از سینهٔ او گسست

نه از گریهٔ پیر کنعان تپید
نه از درد ایوب آهی کشید

مپندار آن کهنه نخچیر گیر
بدام دعای تو گردد اسیر
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:جوی آب
گوهر بعدی:بهشت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.