هوش مصنوعی: این شعر از نظیری بیانگر تحول و رشد روحی شاعر است که از یک شرر کوچک به خورشید جهانگیر تبدیل می‌شود. او از عشق و رنج‌های زندگی می‌گوید و به تقدیر و سرنوشت اشاره می‌کند. شاعر از تجربیات خود در زندگی سخن می‌گوید و چگونه با چالش‌ها روبرو شده است. در نهایت، او به شکست‌ها و درس‌هایی که از آنها گرفته است، اعتراف می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند تقدیر و رنج‌های زندگی نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد تا به خوبی درک شود.

خطاب به مصطفی کمال پاشا ایده الله

جولائی

امئی بود که ما از اثر حکمت او
واقف از سر نهانخانه تقدیر شدیم

اصل ما یک شرر باخته رنگی بود است
نظری کرد که خورشید جهانگیر شدیم

نکتهٔ عشق فرو شست ز دل پیر حرم
در جهان خوار به اندازهٔ تقصیر شدیم

باد صحراست که با فطرت ما در سازد
از نفسهای صبا غنچهٔ دلگیر شدیم

آه آن غلغله کز گنبد افلاک گذشت
ناله گردید چو پابند بم و زیر شدیم

ای بسا صید که بی دام به فتراک زدیم
در بغل تیر و کمان کشتهٔ نخچیر شدیم

«هر کجا راه دهد اسپ، بران تاز که ما
بارها مات درین عرصه بتدبیر شدیم»
نظیری
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: چند بندی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غنی کشمیری
گوهر بعدی:طیاره
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.