نکته دان المنی را در ارم
صحبتی افتاد با پیر عجم

شاعری کو همچو آن عالی جناب
نیست پیغمبر ولی دارد کتاب

خواند بر دانای اسرار قدیم
قصهٔ پیمان ابلیس و حکیم

گفت رومی ای سخن را جان نگار
تو ملک صید استی و یزدان شکار

فکر تو در کنج دل خلوت گزید
این جهان کهنه را باز آفرید

سوز و ساز جان به پیکر دیده ئی
در صدف تعمیر گوهر دیده ئی

هر کسی از رمز عشق آگاه نیست
هر کسی شایان این درگاه نیست

«داند آن کو نیکبخت و محرم است
زیرکی ز ابلیس و عشق از آدم است»
رومی