هوش مصنوعی:
متن شعری است که از شرابخواری و مستی سخن می‌گوید و به تأثیرات آن بر فرد و جامعه اشاره دارد. شاعر از شکستن توبه و بازگشت به عادات قدیمی صحبت می‌کند و همچنین به نقش طبیعت و زیبایی‌های آن مانند گل و بلبل در زندگی اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیمی مانند شرابخواری و مستی است که برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق از مضامین شعری و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
خطاب به انگلستان
مشرقی باده چشیده است ز مینای فرنگ
عجبی نیست اگر توبهٔ دیرینه شکست
فکر نوزادهٔ او شیوهٔ تدبیر آموخت
جوش زد خون به رگ بندهٔ تقدیر پرست
ساقیا تنگ دل از شورش مستان نشوی
خود تو انصاف بده اینهمه هنگامه که بست؟
«بوی گل خود به چمن راه نما شد ز نخست
ورنه بلبل چه خبر داشت که گلزاری هست»
عجبی نیست اگر توبهٔ دیرینه شکست
فکر نوزادهٔ او شیوهٔ تدبیر آموخت
جوش زد خون به رگ بندهٔ تقدیر پرست
ساقیا تنگ دل از شورش مستان نشوی
خود تو انصاف بده اینهمه هنگامه که بست؟
«بوی گل خود به چمن راه نما شد ز نخست
ورنه بلبل چه خبر داشت که گلزاری هست»
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:خرابات فرنگ
گوهر بعدی:قسمت نامهٔ سرمایه دار و مزدور
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
