هوش مصنوعی: این شعر از مولانا بیانگر اهمیت عشق و زندگی است و از مفاهیمی مانند عشق، عقل، زندگی و معنویت سخن می‌گوید. شاعر از تشنگی روح برای معنا و نیاز به بادهٔ زندگی (نماد شادی و حیات) می‌گوید و عشق را برتر از عقل می‌داند. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیم عرفانی و دینی دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها مانند 'بادهٔ زندگی' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

خیز و بخاک تشنه ئی بادهٔ زندگی فشان

خیز و بخاک تشنه ئی بادهٔ زندگی فشان
آتش خود بلند کن آتش ما فرونشان

میکدهٔ تهی سبو حلقه خود فرامشان
مدرسهٔ بلند بانگ بزم فسرده آتشان

فکر گره گشا غلام دین بروایتی تمام
زانکه درون سینه ها دل هدفی است بی نشان

هر دو بمنزلی روان هر دو امیر کاروان
عقل بحیله می برد ، عشق برد کشان کشان

عشق ز پا در آورد خیمهٔ شش جهات را
دست دراز می کند تا به طناب کهکشان
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:برون کشید ز پیچاک هست و بود مرا
گوهر بعدی:تو باین گمان که شاید سر آستانه دارم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.