هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق و غیرقابل بیان شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از ناتوانی در انتقال کامل احساسات خود سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که برخی از احساسات آنقدر شخصی و عمیق هستند که نمی‌توان آنها را با کسی در میان گذاشت. همچنین، شاعر به شوق و عشق جاویدان اشاره می‌کند که بیان آن در زمان کوتاه ممکن نیست.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال پیچیده باشد.
رمز عشق تو به ارباب هوس نتوان گفت
رمز عشق تو به ارباب هوس نتوان گفت
سخن از تاب و تب شعله به خس نتوان گفت
تو مرا ذوق بیان دادی و گفتی که بگوی
هست در سینهٔ من آنچه بکس نتوان گفت
از نهانخانهٔ دل خوش غزلی می خیزد
سر شاخی همه گویم به قفس نتوان گفت
شوق اگر زندهٔ جاوید نباشد عجب است
که حدیث تو درین یک دو نفس نتوان گفت
سخن از تاب و تب شعله به خس نتوان گفت
تو مرا ذوق بیان دادی و گفتی که بگوی
هست در سینهٔ من آنچه بکس نتوان گفت
از نهانخانهٔ دل خوش غزلی می خیزد
سر شاخی همه گویم به قفس نتوان گفت
شوق اگر زندهٔ جاوید نباشد عجب است
که حدیث تو درین یک دو نفس نتوان گفت
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:این دل که مرا دادی لبریز یقین بادا
گوهر بعدی:یاد ایامی که خوردم باده ها با چنگ و نی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
