هوش مصنوعی:
این متن بیانگر عشق و آزادی روحانی است که در آن شاعر عشق را امام و عقل را بنده خود می‌داند. او از مستی و وجد معنوی سخن می‌گوید و برتری عشق بر دنیای مادی را ستایش می‌کند. شاعر به مقام عرفانی خود اشاره دارد و از مخاطب می‌خواهد که جایگاه او را درک کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مضامین معنوی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
من بندهٔ آزادم عشق است امام من
من بندهٔ آزادم عشق است امام من
عشق است امام من عقل است غلام من
هنگامهٔ این محفل از گردش جام من
این کوکب شام من این ماه تمام من
جان در عدم آسودهٔ بی ذوق تمنا بود
مستانه نوا ها زد در حلقه دام من
ای عالم رنگ و بو این صحبت ما تا چند
مرگست دوام تو عشق است دوام من
پیدا به ضمیرم او پنهان به ضمیرم او
این است مقام او دریاب مقام من
عشق است امام من عقل است غلام من
هنگامهٔ این محفل از گردش جام من
این کوکب شام من این ماه تمام من
جان در عدم آسودهٔ بی ذوق تمنا بود
مستانه نوا ها زد در حلقه دام من
ای عالم رنگ و بو این صحبت ما تا چند
مرگست دوام تو عشق است دوام من
پیدا به ضمیرم او پنهان به ضمیرم او
این است مقام او دریاب مقام من
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:ای لاله ای چراغ کهستان و باغ و راغ
گوهر بعدی:کم سخن غنچه که در پردهٔ دل رازی داشت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
