هوش مصنوعی:
شاعر از شتر خود می‌خواهد که آرام‌تر حرکت کند زیرا سوارکار خسته، بیمار و پیر است. اما شتر با قدم‌های مستانه‌اش چنان تند می‌رود که گویی ریگ‌های صحرا زیر پایش حریر هستند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم ادبی و احساسی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد. همچنین استفاده از استعاره و تشبیه ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.
سحر با ناقه گفتم نرم تر رو
سحر با ناقه گفتم نرم تر رو
که راکب خسته و بیمار و پیر است
قدم مستانه زد چندان که گوئی
بپایش ریگ این صحرا حریر است
که راکب خسته و بیمار و پیر است
قدم مستانه زد چندان که گوئی
بپایش ریگ این صحرا حریر است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:چه پرسی از مقامات نوایم
گوهر بعدی:مهار ای ساربان او را نشاید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
