هوش مصنوعی:
متن بیانگر این است که اگر سود و سرمایه وجود داشته باشد، غمگینی معنا ندارد. شاعر خود را قادر به برآوردن آرزوها می‌داند و معتقد است که حتی اگر جهان فانی شود، همچنان ارزش‌هایی مانند شبنم از دریای وجود باقی می‌ماند. او خود را صیادی بی‌شست می‌داند که قادر به صید ماهی‌های جهان است، حتی اگر گم شوند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۴۲۰
اگر شُد سود و سرمایه چه غمگینی؟ چو من هستم
بَرآوَر سَر زِجودِ من، که لاتَاْسَوْا نِمودَسْتم
اگر فانی شود عالَم، زِ دریایی بُوَد شبنم
گَر افتاده‌‌ست او از خود، نیفتاده‌‌ست از دستم
جهانْ ماهی، عَدَم دریا، درونِ ماهی این غوغا
کُنم صیدش اگر گُم شُد که من صیّادِ بی‌شَستم
بَرآوَر سَر زِجودِ من، که لاتَاْسَوْا نِمودَسْتم
اگر فانی شود عالَم، زِ دریایی بُوَد شبنم
گَر افتاده‌‌ست او از خود، نیفتاده‌‌ست از دستم
جهانْ ماهی، عَدَم دریا، درونِ ماهی این غوغا
کُنم صیدش اگر گُم شُد که من صیّادِ بی‌شَستم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
