هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از دعا و ارتباط با خدا سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که دعا کردن کار اوست و از خدا می‌خواهد که دعاهایش را بپذیرد. شاعر از احساسات عمیق خود نسبت به خدا و ایمانش سخن می‌گوید و از ثبات و استواری در ایمان خود یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان به دلیل تجربه و درک بیشتر از مفاهیم معنوی و فلسفی، بهتر می‌توانند با این متن ارتباط برقرار کنند.
غزل شمارهٔ ۱۴۲۵
دُعا گویی‌‌ست کارِ من، بگویم تا نَطَق دارم
قبولِ تو دُعاها را، بر آن باری چه حَق دارم
به گِردِ شمع سَمْعِ تو، دُعاهایَم هَمی‌گردد
از آن چون پَرِّ پروانه، دُعایِ مُحْتَرَق دارم
به دارُالْکُتبِ حاجاتم دَرآ، که بَهرِ اِصْغایَت
صُحُف فوقِ صُحُف دارم، وَرَق زیرِ وَرَق دارم
سَرَم در چَرخْ کِی گُنجَد؟ که سَر بخشیدهٔ فَضْل است
دِلَم شاد است و می‌گوید غَمِ رَبِّ الْفَلَق دارم
چو شاخِ بید، اندیشه زِ هر بادی اگر پیچَد
چو بیخِ سِدْرهٔ خَضْرا، اصولِ مُتَّفق دارم
قبولِ تو دُعاها را، بر آن باری چه حَق دارم
به گِردِ شمع سَمْعِ تو، دُعاهایَم هَمی‌گردد
از آن چون پَرِّ پروانه، دُعایِ مُحْتَرَق دارم
به دارُالْکُتبِ حاجاتم دَرآ، که بَهرِ اِصْغایَت
صُحُف فوقِ صُحُف دارم، وَرَق زیرِ وَرَق دارم
سَرَم در چَرخْ کِی گُنجَد؟ که سَر بخشیدهٔ فَضْل است
دِلَم شاد است و می‌گوید غَمِ رَبِّ الْفَلَق دارم
چو شاخِ بید، اندیشه زِ هر بادی اگر پیچَد
چو بیخِ سِدْرهٔ خَضْرا، اصولِ مُتَّفق دارم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۲۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
